Dag 11 - The Grand Canyon
6 september 2014 - Grand Canyon National Park, Verenigde Staten
Heej dudes,
C & D zijn vandaag vroeg op de kamer, moe van een lange autorit en alle schitterende belevenissen vandaag. Er lijkt geen einde te komen aan alle mooie dingen die dit land te bieden heeft.
Las Vegas en de staat Nevada laten we vandaag een dagje achter en vertrekken om acht uur 's ochtends naar onze volgende bestemming THE GRAND CANYON. De tomtom geeft 5 en half uur rijden aan. Pfff dat is even anders dan de 4 uur die we in onze voorbereiding hebben berekend. Snel het gas erop en proberen wat in te lopen. We staan om 16:00 gelist voor een helikoptervlucht over THE GRAND CANYON. Dat halen we wel, maar misschien kunnen we al eerder plaatsnemen. Zo hebben we meer tijd om ook het immense park van de grond te bekijken.
Wanneer je Las Vegas uitrijdt is het landschap vooral woestijn. Naarmate je dichter bij de staat Arizona komt wordt het landschap alsmaar groener. We hebben weer genoten van de autorit. Je waant je gewoon in een Amerikaanse film. De muziek stemmen we hier uiteraard op af. Born to be wild, Born In the USA, Eagles, Red Hot Chili Peppers en uiteraard de favoriet van deze roadtrip Dire Straits Walk of Life. Tuut tudududtuuut. Zitten we dan als twee debielen. Ik te air gitaren, C op de drums EN piano hahahaha.
De autorit gaat sneller dan verwacht, we rijden lekker door en 100 staat vrijwel de hele rit op de teller. 100 miles per uur ja, sorry schoonmoeder! 160 km per uur. De auto kan dit makkelijk hebben dus vaak heb je het niet eens door. Als Smack my bitch up dan ook nog ff wordt opgezet moet je uitkijken dat we niet opstijgen haha.
Het nationale park komt nu snel dichterbij en zo ook de route 66 die onze route doorkruist. We hebben eerder gelezen dat het plaatsje Seligman op de route 66 de inspiratie is geweest voor de Disney film Cars. Deze moeten we even meepikken. Heel leuk pittoresk dorpje waar de tijd heeft stilgestaan. Ik besluit en biertje open te trekken. Nou ja zeg maar Bier want de blikken tikken hier de liter net niet aan. Als een paar motorrijders en grote trucks de weg dan ook nog eens onveilig maken, is het plaatje compleet. Snel wat foto's en gaan. Terug in de auto bemerk ik dat t pas 11 uur is haha. Ach nog beetje in the Vegas mood. En zo'n helikopter, nog nooit ingezeten dus wat moed indrinken kan geen kwaad. Nog even smakelijk gelachen als een Chinees meisje naar "the sign van loute 66 on the load" vraagt. Helaas voor haar staan hier alleen de boLden.
Iets langer dan anderhalf uur rijden na deze gave tussenstop, komen we aan in het park. En die twee blikjes bier moeten er nu toch echt even uit. Oooeefff.... Leuk C extra hard remmen!! Het is nog voor enen laten we direct proberen of er nog plek is bij Papillion Helicopters. Tien voor 1 lopen we binnen, listen, wegen, instructievideo, zwemvest om. Hop maximaal 10 minuten later zitten we buiten te wachten op de helikopter. Gaat zo snel dat we het nog niet helemaal beseffen.
We stijgen op, koptelefoons op en muziekje wordt ingezet. Don't you worrie about a thing wordt door Bob Marley ingefluisterd. Zorgt inderdaad voor de nodige ontspanning.
En nu begint de pret dan echt. Als we de grond onder ons laten vliegen we over een groen gebied zo ver het oog rijkt. Alleen maar mooie bomen, meer dan er in heel NL staan geplant. Dit is groot. En na een kwartier vliegen doemt de Canyon uit het niets op. Dan vallen de mondjes wel even open. Uit de koptelefoon was U2 al ingestart met A beautiful day. En dat is het geworden. Het mooiste wat we ooit gezien hebben zonder twijfel. Er ligt 2 miljoen jaar geschiedenis onder je. We hebben beiden onze emoties net niet laten varen. Dit is geluk. Wow. Check de foto's alleen is dit 10% van wat echt gezien hebben. Grootsheid moet je ervaren dus als je ooit de kans krijgt doen! En voor de transavia collega's zeker aan te raden; 35 DOLLAR PP!!!
Na 50 minuten landden we weer veilig en is de smile niet meer van ons gezicht geweest. Snel inchecken in het hotel, want dit smaakt naar meer. Proppen een hamburger van Wendy's naar binnen en rijden naar de officiële ingang van het park. We kopen voor 80 dollar een parkpas. Zo kunnen we ook de andere parken bezoeken. Na 3 bezoekjes heb je m er namelijk al uit.
We parkeren onze auto bij het bezoekerscentrum. Hier rijden 3 gratis buslijnen naar verschillende uitkijkpunten. Vandaag de oranje lijn bekeken. De foto's laten het wel zien. Ik kan blijven smijten met superlatieven. We zijn de hele middag foto's en filmpjes gaan maken. Krijgen wel een buitje op ons hoofd. Ssliissjj ieder nadeel heeft zn voordeel.... we worden getrakteerd op een dubbele regenboog en het stopte ineens met regenen gelukkig. En dan als toetje de zonsondergang nog.....Wow!
Snel naar bed na het maken van dit verslag en verorberen van de Ceasar Salad (lees 2 kilo kip, 1 brood aan croutons, 3 kroppen sla en litertje saus). Gezond mwa.... Morgenochtend moeten we om half 5 opstaan. De zon komt hier rond zessen op. Dit wordt ook weer een momentje om nooit te vergeten. Hierna terug naar Vegas om de miljoenen binnen te harken. Tot morgen!
D.
And don't forget... no 23.
Xxxxxxxx
The Grand Canyon heeft ook op mij enorme indruk gemaakt, zelfs achter mn laptopje haa ha! Adembenemend! Daarnaast wil ook even mn complimenten aan jullie schrijfstijl kwijt. Het is op zo'n manier geschreven, dat het lijkt alsof wij er ook een beetje bij zijn, merci! Verder nog heel veel avontuur en plezier gewenst xxx
Cor